Dzień żółty

                                             Konspekt zajęć
                                      
 Temat: „Dzień żółty”         

Miejsce: Przedszkole nr 41 Rybnik
Data: 22.06.2016
Grupa wiekowa: 3 - latki
opracowanie i prowadzenie: mgr Agnieszka Chudzik

Obszary z podstawy programowej:
1.1   obdarza uwagą dzieci i dorosłych, aby rozumieć to, co mówią i czego oczekują; grzecznie zwraca się do innych w domu, w przedszkolu, na ulicy;
12.1 Nazywa  oraz wyróżnia rośliny żyjące w różnych środowiskach
14.2 Potrafi uważnie patrzeć aby zapamiętać co jest przedstawione na obrazku
14.3 Dysponuje sprawnością rąk oraz koordynacją wzrokowo- ruchową potrzebną do rysowania, wycinania i nauki pisania
9. 1 umie wypowiadać się w różnych technikach plastycznych i przy użyciu elementarnych środków wyrazu (takich jak kształt i barwa) w postaci prostych kompozycji i form konstrukcyjnych;

Metody pracy:  (wg. Cz. Kupisiewicz)
a) oparte na słowie: pogadanka
b) oparte na obserwacji i pomiarze: pokaz
c) oparte na działalności praktycznej: metoda zajęć praktycznych (ekspresyjna)
d) Metody praktyczne wg. Okoń: ćwiczebna, realizacji zadań

Cele główne :
- utrwalenie umiejętności rozpoznawania koloru żółtego
- podnoszenie sprawności manualnej i koordynacji wzrokowo- ruchowej
- doskonalenie logicznego myślenia podczas rozwiązywania zagadek
- wzmacnianie więzi emocjonalnej między dziećmi

Cele operacyjne:
Dziecko:
- integruje się z grupą
- potrafi wskazać kolor żółty
- nakleja elementy na wskazane miejsce
- czerpie radość ze wspólnej zabawy



Środki dydaktyczne:
zagadki + ilustracje,
-żółte przedmioty z sali
-melodia „Kaczuszki – Disco Polo”
-szablon słonecznika 
- żółte płatki kwiatka
 -opowiadanie „Żółta kredka
 - magiczna duża żółta kredka zrobiona z papieru



Metody: słowna, zadań praktycznych

Przebieg zajęcia:
Dzieci w ten dzień przychodzą ubrane na żółto.

1.Powitanie dzieci przez nauczyciela wierszykiem:
          Cichuteńko już siadamy
          I zajęcia zaczynamy
          Cicho sza, cicho sza
          Cicho, cicho sza.
          Gdy szybciutko usiądziemy
          Dużo rzeczy się dowiemy
          Cicho sza, cicho sza,
          Cicho, cicho sza.

2. Wstęp
Kiedyś tęcza zeszła z nieba pomalować świat.
I od tamtej właśnie pory poznajemy jej kolory.
Dzisiaj poznamy kolor żółty.

3. Nauczyciel wita  dzieci i zaprasza do sali gościa „Żółtka” – balonika, który przedstawia się dzieciom i  mówi krótki wierszyk

Żółte jest słonko i żółta  cytryna
Żółta kaczuszka i żółka dynia
Żółta gruszeczka i żółty ser
Dobry dla wszystkich na każdy dzień

4. Nauczyciel pokazuje dzieciom żółte elementy o których mówił „ Żółtek”  a następnie  zachęca dzieci do wysłuchania opowiadania na podstawie obrazka
Do wysłuchania opowiadania zaprasza także naszego gościa – Żółtka.
Słuchanie opowiadania A.Galicy „Bajka o żółtej kredce”

Tekst: "Bajka o żółtej kredce"
  Pewnego dnia Kuba wyjął z szuflady blok do rysowania i pudełko z kredkami. Wysypał kredki na stolik i zabrał się do rysowania. Nie zauważył, że w pudełku została jeszcze kredka żółta, której zrobiło się bardzo smutno.
- Nie jestem mu potrzebna - myślała. Kuba zostawił mnie, bo pewno nie podoba mu się mój kolor. A tyle umiem narysować - i żółta kredka zrobiła minę kwaśną jak cytryna.
Tymczasem Kuba narysował zieloną kredką trawę i zielone drzewko, a po chwili namysłu dorysował jeszcze zieloną choinkę. Zaraz potem czarną kredką narysował duży dom z kominem, z którego leciał czarny dym.
Przyjrzał się swojemu rysunkowi, wziął czerwoną kredkę i narysował nią dachówki na dachu domu. Szarą kredką pomalował ściany, a granatową wielkie drzwi i okna.
- Ach, jak pięknie, westchnęła żółta kredka, wychylając nosek z pudełka. Ciekawa jestem, co jeszcze będzie na tym obrazku.
Kuba wziął właśnie do ręki kredkę niebieską i malował nią niebo z niebieskimi obłoczkami. Później brązową kredką narysował długi płotek koło domu, budę z desek i przy budzie brązowego, wesołego pieska.
- Już wszystkie kredki coś narysowały - popłakiwała żółta kredka, patrząc, jak Kuba rysuje w zielonej trawie różowe i fioletowe kwiatki. Tylko ja nie jestem do niczego potrzebna.
I właśnie wtedy Kuba zajrzał do pudełka.
- Już myślałem, że żółta mi się zgubiła - mruknął, wyciągając kredkę. I nie mógłbym dokończyć swojego rysunku.
Po chwili zza obłoczków na niebie wyjrzało wielkie słońce z żółtymi promykami,
w oknach domu pojawiły się żółte firanki, za płotem wyrosły wysokie słoneczniki, a mała żółta kaczuszka przysiadła pod zielonym drzewkiem i przyglądała się brązowemu pieskowi.
Ach, jaka dumna była z siebie żółta kredka. I choć starła sobie trochę nosek, cieszyła się, że potrafi tyle narysować.
5. Nauczyciel zadaje dzieciom pytania zw. z opowiadaniem, na które dzieci próbują odpowiedzieć na podstawie usłysznego utworuoraz rysunku:
-  Co narysował Kuba w opowiadaniu
- jakiego koloru jest np. niebo
- a gdzie była żółta kredka
- dlaczego żółtej kredce było smutno
- czy żółtej kredce udało się coś namalować?


6. Następnie nauczyciel zachęca dzieci do wspólnej zabawy – rozwiązywania zagadek poprzez wskazanie za pomocą czarodziejskiej żółtej kredki odpowiedniej ilustracji

  - Nauczyciel czyta zagadki a dziecko, które podniosło rękę i odpowiedziało dobrze, za pomocą dużej żółtej kredki wskazuje odp. ilustrację, której dotyczyła zagadka.

Ładnie pachnie żółta skórka,
kwaśny mają smak.
Zawierają witaminy, wiemy, że to... (cytryna)

Choć sam jest biały ma żółtą skórę
z zewnątrz wygląda jak ogórek
rośnie w Afryce, małpy go jedzą
co na gałęziach palmy siedzą. (banan)

Po błocie człapię
i pływam po rzece.
Choć mam ładne skrzydła,
daleko nie lecę. (kaczuszka)

Olbrzymia lampa,
co na niebie świeci.
Na całym świecie
i dla wszystkich dzieci. (słońce)

Rośnie pod płotem,
Ma płatki złote.
Wciąż go obsiada
wróbli gromada. ... (słonecznik)

7. Na koniec nauczyciel w kilku słowach opowiada dzieciom o słoneczniku  oraz wyjaśnia, w jaki sposób można go stworzyć.
Następnie zachęca do wykonania  słoneczników

- Dzieci przyklejają płatki na szablon, tak aby powstał słonecznik


8. Zakończenie: Stworzenie galerii prac na tablicy 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz