Dzień Życzliwości 20.11.2020 scenariusz

Scenariusz uroczystości „Dzień Życzliwości  

 Miejsce:                                                        Data:  20.11.2020

Tematyka obserwowanych zajęć:  „Dzień Życzliwości

Autor: Agnieszka Chudzik

 Cel główny:  Wdrażanie dzieci do zachowań prospołecznych,

Cele szczegółowe:

·        Kształtowanie umiejętności uważnego słuchania oraz wypowiadania się temat dobrych uczynków

·        Wzbogacenie słownictwa dzieci o słowo: życzliwość

·        Wdrażanie dzieci do stosowania słów grzecznościowych

·        Aktywny udział w zabawach muzyczno – ruchowych oraz plastycznych

·        Rozwijanie kreatywności, motoryki małej poprzez stworzenie plakatu życzliwości ( gr. młodsze) oraz łańcucha życzliwości ( gr. starsze)

·        Wyrażanie wdzięczności pracownikom przedszkola poprzez wręczenie im orderów życzliwości

 Formy pracy:     a) zbiorowa   b) indywidualna 

 Metody pracy:  (wg. Cz. Kupisiewicz)

a) oparte na słowie: rozmowa, pogadanka wyjaśnienia

b) oparte na obserwacji i pomiarze: pokaz

c) oparte na działalności praktycznej: metoda zajęć praktycznych (ekspresyjna)

 Pomoce dydaktyczne: kolorowy papier (paski), kleje, bristol, obrazki zw. z życzliwym zachowaniem, przygotowane wcześniej ordery życzliwości, piosenki mp3, teksty ( wiersz, opowiadanie), duże serce.

1.Wprowadzenie:

Nauczyciel informuje dzieci o ważnym dniu jakim jest „Dzień życzliwości” a następnie zadaje dzieciom pytanie „Co to znaczy być życzliwym? 

2. Część właściwa ( do wyboru wiersz lub opowiadanie)

Dzieci słuchają do wyboru wiersza lub opowiadania oraz rozmawiają na jego temat z nauczycielem.

a)Dzień Życzliwości Autor: Agata Dziechciarczyk

Życzliwym bądź dla innych

Serce swe innym okaż

Bądź dobry i cierpliwy

Pokaż, że Ty też kochasz

Życzliwość to cecha wspaniała

Przytulaj, pocieszaj we łzach

Daj z siebie człowieka innym

Śmiej się, śpiewaj i baw

Życzliwym bądź dla siebie

Nie oceniaj surowo

Wróci dobro do Ciebie

Życzliwość odbierzesz z nagrodą

 Pytania do wiersza:  o czym był wiersz?, co oznacza słowo życzliwy?, w jaki sposób możemy okazywać innym życzliwość?

b)Opowiadanie „Mała Tosia” – rozmowa o koleżeńskości na podstawie opowiadania.

Dziś do przedszkola przyszła nowa koleżanka. Tak, tak, zupełnie nowa – nikt jej dotąd nie widział ani w przedszkolu, ani na placu zabaw, ani w parku. Nawet Aleksander Wielki, a on zna wszystkie koleżanki i wszystkich kolegów. Z samego rana pani przyprowadziła małą dziewczynkę i wyjaśniła, że to nasza nowa koleżanka, że nazywa się Tosia i że dopiero przyjechała do miasta, więc mamy być dla niej wyjątkowo mili, żeby poczuła się jak u siebie. My w ogóle jesteśmy wyjątkowo mili, więc od razu otoczyliśmy Tosię i zaczęliśmy z nią rozmawiać, wszyscy jednocześnie. Tosia patrzyła i patrzyła, a potem schowała się za panią. – Tosia jest trochę nieśmiała. Nie przestraszcie jej – powiedziała pani. – Zaprzyjaźnijcie się z nią, ale delikatnie. Alku, mogę na ciebie liczyć? – Jestem Aleksander – oznajmił Aleksander poważnie. – I oczywiście, że się zaprzyjaźnimy. To naukowo stwierdzone. Aleksander jest bardzo mądry i gdy dorośnie, zostanie wielkim człowiekiem, dlatego już teraz nazywamy go Aleksandrem Wielkim. Na wszelki wypadek. Byliśmy pewni, że skoro Aleksander się zobowiązał, to Tosia na pewno się z nami zaprzyjaźni, chce czy nie chce. Choć oczywiście wszyscy chcą się zaprzyjaźnić z Aleksandrem, no bo to wielki człowiek, chociaż na razie niezbyt wysoki. Tosia usiadła przy oknie i patrzyła, czy jej mama już po nią idzie, a Aleksander zorganizował naradę bojową. – Tosia ma zacząć zwracać na nas uwagę – zaczął. – W tej chwili to niemożliwe, bo siedzi do nas tyłem. Dlatego mój genialny plan zakłada użycie luster. I wyjaśnił nam, że jeśli postawimy lustra przed Tosią, to będziemy się w nich odbijać i wtedy Tosia zobaczy, jacy jesteśmy fajni i jak się z nią delikatnie zaprzyjaźniamy. – Ale czy Tosia naprawdę nas zobaczy, skoro patrzy przez okno? – spytała Ala, która jest siostrą Aleksandra. – To naukowo udowodnione – zapewnił Aleksander i poszedł porozmawiać z panią w sprawie luster. Plan napotkał trudności, bo okazało się, że tych z łazienki nie da się zdjąć ze ściany. Aleksander, który będzie wielkim człowiekiem, wcale się tym nie przejął i zaczął dyskutować z panią na temat bardzo szybkiego zakupu co najmniej pięciu dużych luster, a tymczasem Ala podeszła do Tosi i stanęła obok, ale nie bardzo blisko. – Cześć – powiedziała. – Jestem Ala. Cieszę się, że cię poznałam. I mówiła jeszcze coś, ale nie słuchaliśmy, bo Aleksander zwołał kolejną naradę bojową. – Sytuacja jest skomplikowana – oznajmił. – Ale nie beznadziejna. Z powodu kompletnego i nieodwołalnego braku luster zarządzam zmianę strategii. Damy Tosi pobawić się naszymi zabawkami. – Tylko nie wiem, czy to w ogóle zauważy – zgłosił wątpliwość Mały Bobek, który tak naprawdę ma na imię Jarek, ale jest młodszym bratem Dużego Bobka, no więc jasne, że wszyscy nazywają go Małym Bobkiem. – Bo tak patrzy i patrzy przez to okno… – Przewidziałem to – uspokoił go Aleksander. – Wystrzelimy w jej stronę zabawki z rakietnicy odrzutowo-zabawkowej, którą zaraz zrobimy. – Jakie zabawki? – spytała Ala, trochę zaniepokojona. – Klocki! – zawołał Mały Bobek i zachichotał. – To nie będzie zbyt delikatne – uświadomił mu Aleksander i Mały Bobek od razu przestał chichotać. – Misie. I inne pluszaki. Czy czym tam się bawią dzieci. Bo Aleksander nie bawi się zabawkami. Jest na to zbyt dorosły. Zajęliśmy się montażem rakietnicy, ale wtedy przybiegła pani i spytała, dlaczego wyciągamy sznurówki i zdejmujemy paski, a kiedy się dowiedziała, przez jakiś czas rozmawiała z Aleksandrem na osobności. – Sytuacja jest bardzo skomplikowana – oznajmił Aleksander, kiedy skończył rozmawiać z panią. – Ale nie beznadziejna. Rezygnujemy z ostrzału pluszakami, ale mam już nowy plan. Aleksander jest naprawdę wielki! Obmyślił tak niesamowity plan, że w ogóle zapomnieliśmy o Tosi, która zresztą i tak była zajęta, bo Ala przyniosła jej swojego pluszowego króliczka. Bawiły się nim i coś tam sobie opowiadały. – Trzeba pokazać Tosi, jakie fajne jest nasze przedszkole – oznajmił Aleksander. – Kiedy zobaczy huśtawki i kącik z zabawkami, od razu zrozumie, że jesteśmy wyjątkowo mili i się z nami zaprzyjaźni. – Tylko jak jej pokażemy? – spytał Mały Bobek smętnie. – Siedzi przy tym oknie i siedzi… Aleksander Wielki pochylił się tajemniczo. – Porwanie – oznajmił szeptem. Trochę się przestraszyliśmy. – Porwanie?! Pani się nigdy nie zgodzi! – Porwiemy ją tylko trochę, do kącika z książkami. Stamtąd na pewno sama już pójdzie do kącika z zabawkami, a potem na huśtawki. I będziemy zaprzyjaźnieni. Naukowo udowodnione!Trochę dyskutowaliśmy, bo nie bardzo podobał nam się ten pomysł, ale Aleksander przekonał wszystkich, że to jedyne wyjście. – Otóż ja będę czekać na tym oto czerwonym plastikowym skuterku z przyczepką – wyjaśnił. – Aleksandrze… – przerwała mu Ala, stukając go w ramię. – Nie teraz, Alicjo. Referuję plan. Następnie wy posadzicie Tosię na przyczepkę… – No właśnie ja w tej sprawie… – nie rezygnowała Ala. – Alicjo, nie teraz! Następnie zacznę pedałować – a ja bardzo szybko pedałuję – i zanim ktoś się zorientuje, Tosia zostanie porwana z szybkością błyskawicy! Zza pleców Ali wyjrzała mała Tosia. – Może jutro – powiedziała grzecznie – bo teraz idę z Alą i Małym Bobkiem do kącika z książkami. Jak chcecie, to też chodźcie. I poszła razem z Alą i Małym Bobkiem, który nie wiadomo, kiedy opuścił naradę bojową. A my zostaliśmy. – Hm. No tak – mruknął w końcu Aleksander. – Niezręczna sytuacja. Ale szybko się rozchmurzył, bo wyjaśniliśmy mu, że jego znakomity plan przecież został wprowadzony w życie! Tylko po prostu nie przez niego. A skoro zabrała się za niego Ala, to na sto procent zaprzyjaźnimy się z małą Tosią! To naukowo udowodnione…

Rozmowa na temat opowiadania. N. zadaje pytania dotyczące tekstu, np. Co się wydarzyło w przedszkolu? Jak czuła się nowa koleżanka? Kto postanowił pomóc nowej koleżance? Jakie pomysły miały dzieci na rozwiązanie problemu? Jak zakończyła się historia? Którzy bohaterowie opowiadania byli koleżeńscy  i życzliwi wobec Tosi? W jaki sposób możemy okazywać innym swoją życzliwość?

3. Część muzyczno – ruchowa ( do wyboru zabawy muzyczno – ruchowe przy piosence wg. pomysłu nauczyciela)

I. PIOSENKI  ( zabawa w kole wg. pomysłu nauczyciela)

a)  Na planetę dzieci

Na planetę dzieci wszystkich zapraszamy! Na planecie dzieci serdecznie witamy! Kocham, lubię, szanuję, mówię: „proszę”, „przepraszam”, „dziękuję”, „dzień dobry” i „do widzenia” – magicznymi słowami świat zmieniam! Ref.: Koleżanko i kolego, kto z was zrobił coś dobrego? Zapraszamy do klaskania w odpowiedzi na pytania! Kto śniadanie grzecznie zjadał? Klask, klask! Na pytania odpowiadał? Klask, klask! Kto posegregował śmieci? Klask, klask! Ten jest przyjacielem dzieci! Sprzątam zawsze po dobrej zabawie, lubię wiedzieć, co piszczy w trawie. Szanuję ludzi, zwierzęta, przyrodę, zmienić świat na lepsze dziś mogę! Ref.: Koleżanko i kolego, kto z was zrobił coś dobrego? Zapraszamy do skakania w odpowiedzi na pytania! Kto dziś rano nie grymasił? Hop, hop! Kto, wychodząc, światło gasił? Hop, hop! Kto się dzielił zabawkami? Hop, hop! Ten niech zawsze będzie z nami! Staję zawsze w obronie słabszego, codziennie robię coś dobrego. Gdy obiecam, to słowa dotrzymuję i uśmiechem świat koloruję! Ref.: Koleżanko i kolego, kto z was zrobił coś dobrego? Zapraszamy do tupania w odpowiedzi na pytania! Kto zakupy pomógł nieść? Tup, tup! Zwierzakowi kto dał jeść? Tup, tup! Kto pochwalił siostrę, brata? Tup, tup! Ten ma moc zmieniania świata!

b) Grzeczne słówka https://www.youtube.com/watch?v=kwLEwyI-JzM

1. Dziękuję, przepraszam i proszę,
Trzy słówka za małe trzy grosze!
I grzeczny królewicz i grzeczna królewna
Znają te słówka na pewno!

2. Trzy słówka za małe trzy grosze
Dziękuje, przepraszam i proszę,
To przecież niewiele kosztuje
Gdy powiesz uprzejmie dziękuję

3. Korona ci z głowy nie spadnie na pewno
Nawet gdy jesteś królewną
Trzy słówka za małe trzy grosze
Dziękuje, przepraszam i proszę!

c) Dzień Dobry – Margolcia https://www.youtube.com/watch?v=bHaJDyNE7Mg

Dzień dobry Tato i Mamo kochana,
dzień dobry wszystkim mówię już od rana.
Dzień dobry wołam do pana sąsiada,
dzień będzie dobry nawet gdy deszcz pada.

Pogłaszczę pieska, przytulę też kotka,
Dzień dobry powiem jeśli kogoś spotkam.
Pomacham ręką do pana sąsiada,
Już świeci słońce, deszczyk przestał padać

II. Zabawa taneczna przy piosence

a)      Zabawa w pociąg pt. „Maszynista Zuch”  https://www.youtube.com/watch?v=2P5wxbo5jdM

b)     Zabawa taneczna do piosenki  „Taniec Maji” https://www.youtube.com/watch?v=UG-WU0ZbgK8

c)      Zabawa – dowolny taniec przy piosence Gustava Lima https://www.youtube.com/watch?v=Chws6cPZNuc

                                                                                                                                                                      

I v  II. Zabawa plastyczna na zakończenie

a)      Dzieci starsze tworzą przy stoliku  łańcuch życzliwości wg. wyjaśnień nauczyciela

b)     Dzieci młodsze tworzą plakat życzliwości z gotowych obrazków z pomocą nauczyciela  pt.„ Jestem dobrym i życzliwym przedszkolakiem”

IV. Wręczenie orderów życzliwości pracownikom przedszkola – dzieci starsze. Wystawa plakatów              d   dzieci młodsze . 

 

 

       *przykładowe zabawy, piosenki, teksty są tylko propozycją. Nauczyciel wybiera to, co mu 

        odpowiada a czas trwania imprezy dostosowuje do możliwości dzieci