Skąd bierze się ciepło - zajęcia na temat węgla oraz pracy górników z wykorzystaniem nowoczesnych technologii

                                                            Scenariusz zajęć dla 5 latków

Miejsce: Przedszkole nr 41 Rybnik                                                       Data:  01.12.2020

Tematyka obserwowanych zajęć: Skąd się bierze ciepło w domu 

Autor: Agnieszka Chudzik

 

Cel główny:  Zachęcanie dzieci do zdobywania wiedzy na temat źródeł ciepła za pomocą różnych środków dydaktycznych mn. technologicznych

 Cele szczegółowe: Dziecko

·        zna źródła ciepła oraz jego pochodzenie

·        rozumienie konieczność ogrzewania mieszkań;

·        dostrzega znaczenie węgla w naszym życiu oraz pracę górników

·        zna sprzęt potrzebny górnikowi do pracy

·        potrafi dokonać analizy słuchowej wyrazów – tworzy liczbę mnogą poprzez dodanie głoski y;

·        czyta globalnie wyraz wagony

·        zna różne środki technologiczne za pomocą, których można zdobyć wiedzę

 

Formy pracy:     a) zbiorowa   b) indywidualna  

Metody pracy:  (wg. Cz. Kupisiewicz)

a) oparte na słowie: rozmowa, pogadanka wyjaśnienia, kody QR 

b) oparte na obserwacji i pomiarze: pokaz multimedialny

c) oparte na działalności praktycznej: metoda zajęć praktycznych

 Pomoce dydaktyczne: telefon z aplikacją kodów QR, własnoręcznie zrobione przez nauczyciela kody QR, prezentacja multimedialna – „Górnictwo”, tablica interaktywna, opowiadanie „ Węglowa opowieść „ W. Chotomskiej, węgiel kamienny, drzewny,  Alfabet z obrazkami – literka Y, obrazki: wagon/y, Chełm/y górnicze, kilof/y, kombajn ścianowy , flakonik perfumu, opakowanie po aspirynie

1.Wprowadzenie:

Nauczyciel zaprasza dzieci do koła oraz informuje je, że z Technikoludekiem poznamy dzisiaj ciekawy temat. „Jaki to będzie dowiecie się po odczytaniu kodu QR telefonem”  - nauczyciel prosi jedno dziecko o odczytanie przez telefon kodu QR informującego o tematyce zajęć.

 2. Część właściwa: nauczyciel czyta dzieciom bajkę pt. Węglowa opowieść Wanda Chotomska a następnie zadaje kilka pytań 

 

a)    Mruczy piec, mruczy kot pod piecem, mruczy Agatka. Piec mruczy, bo w nim napalone, kot – bo mu ciepło i dobrze, a Agatka – ze złości. Bo została sama w domu i się nudzi. Tarmosi kota za uszy, ale Mruczek nie chce się z nią bawić. Śpiący jestem, Agatko, baw się szmatką, Agatko, lalce sukienkę uszyj, nie tarmoś mnie za uszy. Domyśla się tego Agatka z Mruczkowego mruczenia. Dała więc Mruczkowi spokój. Spojrzała na piec. A od pieca szło senne ciepło i senny, różowy blask. Podłoga była poziomkowa, z podłogi wyrastały nóżki krzeseł, podobne do rudego lasu, a kubełek z węglem wyglądał jak gruby pień. Zakołysało się to wszystko przed oczami, jakby płynęła, płynęła na stołeczku, przemienionym nagle w łódkę, przez wielki las, już nie domowych sprzętów, lecz dziwnych drzew. I las szumi wachlarzami liści: – Psst… cichutko, Agatka zasypia, płynie we śnie przez dziwny las, szumią palmy, a skrzypy skrzypią, zaczynamy bajkę. Już czas. Wtedy odezwał się węgielek z kubełka: – Był las sprzed tysiącleci, woda zalała las. Zaśnij Agatko, bo teraz na bajkę – niebajkę czas… Bajkę, bo tylko w bajkach ludzkim głosem mówi węgielek, niebajkę, bo tak było naprawdę, taką prawdę odczytali uczeni. Woda zalała las. Kiedy spadła, został muł – i ziemia coraz grubszą kołderką przykrywała dawny las. Powietrze nie mogło się tam wcale docisnąć i drewno twardniało powoli, aż zmieniło się w czarny węgiel. I znów mruczy piec, mruczy kot pod piecem, tylko Agatka nie mruczy. Zapatrzyła się na różowe blaski biegające po podłodze, na błyszczący kubełek, na światła ulicy goniące się po ścianach pokoju. – Tu…tu…tu… – trąbi za oknami jakiś samochód i Agatce zdaje się, że to ona na swoim stołeczku, przemienionym w samochód, odjeżdża w daleką podróż… Śpi Agatka, śpi. Samochód jej się śni… Żeby jechał samochód, benzyna jest potrzebna, a benzynę też można zrobić z czarnego węgla.

Kołysze się Agatka na miękkim samochodowym siedzeniu i nagle – stop! – maszyna zatrzymuje się przed apteką. I ze szklanych półek wołają różne lekarstwa: – Chodź, Agatko, do apteki, chodź zobaczyć z węgla leki! A okrągła, biała tabletka wytoczyła się aż na ladę i podskakuje, i wyśpiewuje: – Aspiryna jestem mała, także z węgla, chociaż biała! Sąsiedni sklep to perfumeria. Stamtąd właśnie wołają do Agatki perfumy z kolorowych flakoników. – Powąchaj nas, Agatko! Pachniemy ładniej od kwiatków. Same sobie nie wierzymy, że też z węgla pochodzimy… Samochód wiezie Agatkę dalej, za miasto, widać tam jakąś wielką budowę. To buduje się kombinat chemiczny, wiele rzeczy będzie się tu robiło z węgla. I nagle Agatka przypomniała sobie, że mama, wychodząc, powiedziała: „Postaw, córeczko, herbatę na gazie…” – a gaz też jest z węgla. Agatka przeciera oczy… Mruczy piec, mruczy kot pod piecem, stołeczek jest znów tylko stołeczkiem, nie łodzią ani samochodem, a blask padający od pieca wyzłaca węgiel w kubełku jak najprawdziwsze złoto.

 Nauczyciele omawia tekst  i zadaje dzieciom przykładowe  pytania:

Co robili Mruczek i Agatka?

Jaka bajka przyśniła się Agatce?

Co było z węgla?  W tym miejscu nauczyciel wskazuje na flakonik perfum oraz aspirynę

Gdzie dzisiaj jest węgiel?

Jak nazywa się miejsce, w którym wydobywa się węgiel?

Kto go wydobywa?

Jak węgiel dostaje się do naszych domów?

Dzieci udzielają odpowiedzi

 

b)     Następnie nauczyciel krótko podsumowuje zdobytą przez dzieci wiedzę i zadaje kolejne zadanie

Dowiemy się, co jest potrzebne górnikowi aby mógł wydobyć węgiel

Nauczyciel na podłodze kładzie obrazki z kodami

a)      latarka

b)     kombajn ścianowy

c)      wagon,

d)     Chełm

e)      Kilof

Wybrane dziecko  za pomocą telefonu odkrywa, co kryje się pod kodem

·        Kiedy wszystkie obrazki zostaną odkodowane nauczyciel wskazuje 2 obrazki l. pojedynczą np: wagon oraz l. mnogą wagony zadając pytanie dzieciom czym różnią się obrazki oraz napisy pod nimi.

·        Następnie prosi dzieci aby podzieliły te wyrazy na sylaby , w którym wyrazie jest więcej sylab: wagon czy wagony.

·        Po odpowiedzi dzieci nauczyciel pokazuje dzieciom głoskę Y – oznaczającą, że czegoś jest więcej niż tylko jedna sztuka.

4. Część końcowa

Nauczyciel zaprasza dzieci do obejrzenia pokazu multimedialnego na temat pracy górników i rodzajów kopalni a następnie zaprasza dzieci do stolika podając karty pracy z 3 obrazkami. Zadaniem dzieci jest otoczyć pętlą obrazki, których nazwa kończy się głoską Y.

KODY QR DO ZAJĘĆ