Już niedługo ukaże się artykuł "Chcesz wychować dziecko mądrze bądź świadom sam siebie"
( czyli o zaspokojeniu potrzeb swoich ale i dziecka)
Tymczasem zachęcam do ciekawej literatury, którą każdy rodzic powinien przeczytać
 " Sztuka wychowania - czyli jak pomóc dziecku i zadbać o siebie" autorstwa Agnieszki Wróbel - psychoterapeutki, trenera PTP. Kobiety, której doświadczenie i wiedza przekłada się w 100% na praktykę. Dzięki, której tak naprawdę całą wiedzę i doświadczenie, jakie w sobie posiadam zawdzięczam ( polecam kursy, szkoły, warsztaty www.ppit.pl)
Z całą świadomością zatem polecam jej książki.
Każdy człowiek ma bowiem swoje potrzeby i emocje. Ma prawo do ich zaspokojenia, do odpoczynku, do zadbania o siebie, do chwili radości, luzu, spokoju, do samotności czy też chwili relaksu. Nawet rodzic.Warto więc zadbać nie tylko o tych, na których zależy nam najbardziej ale także o siebie samych - ta książka pomoże państwu zobaczyć różne mechanizmy naszych zachowań ale i zachowań naszych dzieci.

Jak zachęcić dziecko do pracy i rysowania

mgr Agnieszka Chudzik

JAK ZACHĘCIĆ DZIECKO DO PRACY I WYKONYWANIA ZADAŃ

         W ostatnich czasach wielu rodziców boryka się z problemami swoich dzieci takimi jak: brak chęci do  pracy oraz motywacji. Jako powód tego stanu rzeczy wskazują znudzenie, zniechęcenie lub brak wytrwałości, czemu towarzyszy dodatkowo narzekanie dziecka.  Problem ten dotyka, jak się okazuje wiele dzieci i boryka się z nim coraz więcej rodziców. Zazwyczaj dotyczy on osób rozwojowo czy też edukacyjnie  słabszych ale i nie tylko.

Rozmowy z rodzicami, jakie miałam okazję w przeszłości i chwili obecnej przeprowadzać stały się dla mnie inspiracją do podzielenia się z państwem swoimi doświadczeniami oraz przemyśleniami. Zapraszam zatem do chwili refleksji nad poniższymi kwestiami, które są wynikiem obserwacji oraz spojrzeniem z boku na tego rodzaju problem a tym samym propozycją do przeciwdziałania takiemu stanowi rzeczy.  Refleksję tę chcę Państwu przedstawić w punktach w postaci twierdzeń, wyjaśnień oraz propozycji do zmian.

1.                  Dziecko nie może mieć wszystkiego, co tylko zechce. To jest główna zasada wychowania. Każdy człowiek musi mieć granice, być wychowywane rozsądnie i z miłością. Czasem na nagrodę musi sobie zapracować, wtedy ją doceni.

            Jeśli dziecko ma wszystko czego pragnie to prędzej czy pózniej szybko może się zniechęcić bądź też stać osobą o wygórowanych wymaganiach. Co więcej, możliwe, iż okaże się, że przy oczekiwaniach, jakie Państwo mu postawicie będzie chciało coraz wymyślniejszych prezentów w zamian. Pojawi się postawa "zrobię to, jeśli dostanę to a to" a drobne rzeczy nie usatysfakcjonują go w ogóle. Państwa system motywacyjny stanie się nieskuteczny a system nagród w skutek jego częstotliwości pojawiania się nie będzie działał. Konsekwencją tychże działań staną się wspomniane już coraz większe wymagania dziecka wobec swoich rodzicow, które związane są ściśle  z metodami wychowawczymi. Sytuacja taka zmusi  rodziców do poszukiwania coraz ciekawszych form i metod wychowawczych, które w rzeczy samej są dobre, jednakże ostatecznie może się okazać, że opiekunowie dziecka będą mieli coraz większe problemy wychowawcze ze swoją pociechą. Jeśli tak się stanie, warto zacząć od zera to znaczy powoli wycofywać swoje dotychczasowe metody wychowacze – podarki i zacząć od początku. Najlepiej od ustalenia kontraktu  z dzieckiem, który będzie jasno określał oczekiwania i system nagradzania.

2.                  Dziecko słabsze szybciej się nudzi co więcej może mieć ono również niskie poczucie własnej wartości lub chcieć swoją „słabością” zwrócić na siebie uwagę.

            Dziecko, któremu nie udaje się wykonać prawidłowo zadania widzi i czuje, jak reagują dorośli na jego niepowodzenia. Dlatego wiele zależy również od reakcji oraz komnikatów dorosłych względem dziecka.

Często bywa, że dziecko posiada obniżoną samoocenę oraz niechęć do pracy ze względu na poprzednie porażki i sygnały, jakie odbierało od otoczenia już wcześniej. Czasem nosi w sobie nieświadome poczucie winy, że nie sprostało oczekiwaniom bliskich jemu osobom.

W tym przypadku warto choćby za jedną małą rzecz taką, która naprawdę mu się udała, pochwalić . Można to uczynić na tle rodziny lub grupy.  Takie wzmocnienie ma większą moc niż pochwała powiedziana w cztery oczy.

W sytuacji, kiedy małe dziecko ma coś narysować i bazgrze, nie stara się, wyjeżdża za linię, jego rysunek nie jest może takim, jakiego rodzic oczekiwał to mimo tego warto przyjrzeć się mu i dostrzec choćby jedną rzecz, którą wykonało prawidłowo. Na ten element warto zwrócić wtedy szczególną uwagę i zastosować pochwałę np. komunikatem „ widzę, że niektóre rzeczy sprawiają ci trudność ale to kółko masz świetne, możesz być z siebie naprawdę dumny”. Pochwała stanowi bardzo ważną rolę w wychowaniu dziecka. Wzmacnia ona poczucie własnej wartości ale również jego motywację  i wytrwałość. Co więcej zaspokaja również potrzebę samoakceptacji i odbarcza od poczucia winy.

            Na problem ten warto popatrzeć także z innego punktu widzenia. Często bowiem pod pozorem niedbałości może się kryć również złość dziecka spowodowana jakimś wydarzeniem czy też złość skierowna na kogoś. Takiemu zjawisku warto się przyjrzeć szczególnie.

            Analizując temat chęci do pracy oraz motywacji u dzieci i  młodzieży zauważyłam, że można ich dzielić na dwa typy. 

Pierwszy typ, dla których motywacją, bodźcem jest upomnienie. Dopiero wtedy zabierają się do pracy bądź znajdują w sobie chęć i drugi typ, do których należą osoby, których motywacją, takim głównym motorem do działań są pochwały. Ten drugi typ dotyczy osób głównie o  niskiej samoocenie i poczuciu własnej wartości bądź też, jak to się mówi potocznie „słabych”.

Dziecko lub nastolatek gdy otrzyma za coś pozytywne wzmocnienie w postaci pochwały czy też sama postawa rodzica, nauczyciela świadcząca o wyrozumiałości sprawi, że dziecko nabiera sił i wiarę w swoje możliwości. To zaś motywuje go do działań i wykonania danego zadania. Pozytywna informacja jaką dziecko otrzymuje na swój temat powoduje automatyczny wzrost jego samooceny. To zaś rzutuje na jego podejście do pracy. Dlatego też pracując z dzieckiem warto określić, jaka motywacja na nie działa. Każdy człowiek jest inny, dlatego aby uzyskać skuteczność metod wychowawczych warto stosować wzmocnienia pozytywne. Pochwałami czy też wyrozumiałością więcej zdziałamy niż wskazywaniem

Błędów, upominaniem  bądź zachęcaniem.

3.      Wprowadzenie systemu buziek

            Dziecko uczy się pracy dzięki systemowi wzmocnień tak, jak my dzięki nagrodom,  podwyżkom czujemy się bardziej dowartościowani i chce nam się jeszcze lepiej pracować. Tygodniowy system buziek jest opcją, którą zawsze warto rozważyć. Polega ona na tym, że za każde wykonane przez dziecko zadanie, jego pracę ( za każdy dzień)  otrzymuje ono buźki: wesołą, smutną lub prostą. Na początku eksperymentu można się umówić, że jeśli dziecko zdobędzie 6 buziek wesołych otrzyma na końcu tygodnia nagrodę. Warto  omówić co to będzie oraz obserwować, w jaki sposób dziecko reaguje na system gdyż nie chodzi nam o to, aby działał on na zasadzie coś za coś. Chodzi nam raczej o to, aby wykształcić w dziecku chęć do pracy, zaangażowanie, cierpliwość i wytrwałość, które są mu potrzebne w przyszłości. Na dalszym etapie eksperymentu warto wspomniany system modyfikować tzn. wydłużać czas oczekiwania na nagrodę (dziecko dostaje nagrodę pod koniec 2 tygodnia, pod koniec miesiąca). Chodzi o to, aby wydłużać u dziecka czas pracy, oczekiwania na nagrodę, aż w końcu dojdziemy do tego, że dziecko będzie pracowało dłużej, przez co nauczy się wytrwałości, cierpliwości a także być może z czasem spodoba mu się wykonywanie danego zadania . Poniżej przedstawiam przykład. Może nie związany konkretnie z powyższym zagadnieniem ale ukazujący fakt, że częstotliwość działań także może mieć istotny wpływ na motywację.:

            Dziewczyna z liceum. Nie lubiła historii, ani matematyki. Z tego drugiego przedmiotu była zagrożona. Do tego dochodziły lęki przed kolejną oceną. Porażki, jakich do tej pory doświadczyła zniechęcały ją do pracy i poprawy ocen. Miała w sobie głęboko zakorzenione poczucie, że jest słaba, że nie da rady. To z kolei wywoływało u niej niechęć do nauki. Niestety sytuacja w jakiej się znalazła zmusiła ją do poświęcenia większej ilości czasu w/w przedmiotom. To poświęcenie oraz wzmocnienia poytywne, jakie uzyskiwała od otoczenia sprawiły, że zdobywanie wiedzy oraz ćwiczenia stały się dla niej dość interesujące a to z kolei przełożyło się rozbudzenie zainteresowań wspomnianymi przedmiotami, co w konsekwencji skutkowało uzyskaniem lepszych ocen, które tym samym wpłynęły na jej samoocenę.

Przykład ten pokazuje nam, że również częstotliwość działań może wpłynąć na chęć i motywację dziecka.  Trzeba jednak pamiętać, że to co dla jednego jest dobre dla drugiego może już niekoniecznie. 

4.      Nagroda jako metoda wzmocnienia

            Nagrody, jakimi obdarzamy swoje dzieci są różne. Jednym dzieciom wystarczy drobiazg, który my wymyślimy inni natomiast mają swoje wyobrażenie na temat nagrody. Warto  więc tą kwestię omówić razem z pociechą.  Pracując z dziećmi, z którymi już mamy trudność istotnym elementem staje się zastąpienie słowa „nagroda” słowem „pomysł”. Dzięki temu unikniemy sytuacji, kiedy dziecko będzie kategoryzowało dane działanie dorosłego jako nagrodę lub karę. My o tym wiemy, że to nagroda ale nie musimy dziecku o tym głośno mówić gdyż jak wspomniałam małe dziecko ma swoje wyobrażenie o nagrodzie, które niekoniecznie może być zgodne z naszym myśleniem o tego typu motywacjach. Dlatego jak najbardziej zasadne jest zastąpienie słowa „nagroda” na „pomysł”.

            Kiedy nagradzamy małe dzieci warto zwrócić również uwagę na to, aby nie były to nagrody rzeczowe. W pierwszej kolejności możemy dziecku zaproponować np. wspólne wyjście na basen. Zauważmy, że jako rodzice nie mamy tak naprawdę wiele czasu na zabawę ze swoim dzieckiem czy spacer. Po pracy jesteśmy często zmęczeni. Taka forma spędzenia czasu może pomóc i Państwu i dziecku. Co więcej dziecko nasyci się Państwa obecnością, która jest bardzo potrzebna i ważna dla jego rozwoju. Weekend jest bardzo dobrym okresem na tego rodzaju aktywność. Jeśli jednak nagradzamy dziecko rzeczą, warto zwrócić uwagę na to, co mu dajemy. Jeśli zaczniemy dawać naszemu wychowankowi drogie nagrody to z czasem będzie ono miało większe oczekiwania od Państwa co do niej, a co za tym idzie i tak się nimi prędzej czy później znudzi. Co gorsze jego wyobrażenia o nagrodzie niestety będą rosły. Państwu ostatecznie braknie pomysłu albo nie będzie Państwa stać na zakup danej zabawki co tydzień. W tym wypadku warto zatem zacząć od małych drobnych rzeczy. Metoda ta jest skuteczna, jeśli nie dajemy dziecku wszystkiego tego, czego ono zechce albo my sami nie rozpieszczamy go zanadto. Albowiem jeśli dziecko ma wszystko co chce np. zawsze dajemy mu słodycze, często kupujmy różne rzeczy i takie sytuacje są po prostu na porządku dziennym to taka metoda może nie być skuteczna. Zauważmy,  jak byli wychowywani kiedyś nasi dziadkowie. Nie mieli oni wszystkiego a każde otrzymanie np. zabawki traktowali jako coś wyjątkowego, o co się  dbało i szanowało. Było to swego rodzaju dla nich pewne święto. Zróbmy więc dzieciom takie święto. Nie rozpieszczajmy je za nadto. Wychowujmy rozsądnie, z graniami ale z miłością

5.      Mechanizm akcja – reakcja

W mechanizmie akcji - reakcji chodzi o to, aby dziecko było nagrodzone – pochwalone, bezpośrednio po dobrym zachowaniu bądz uczynieniu tego, czego od niego oczekiwaliśmy. W ten sposób dziecko wzmocni swoje poczucie wartości a co za tym idzie zapamięta tą sytuację jako pozytywną. Następnym razem przykre zdarzenie czyli to, co mu sprawiało trudność może nabrać innego kształtu a to z kolei wzmocni jego chęć do podejmowania prób i działań.  Nie zniechęcajmy się jeśli taka sytuacja nie poskutkuje od razu. Niejednokrotnie efekty takich działań wymagają czasu.

6.      Wprowadzenie pomocy jako zachęta.

Bywają sytuacje, w których nasze działania mimo chęci nie są skuteczne.

Przykład: Chcąc nauczyć dziecko pisać, rysować dajemy mu mnóstwo kolorowanek, ćwiczeń, zadań itp. ma ono swoje kredki a i tak nie przynosi to efektów. Jego niechęć do pracy sie utrzymuje i trudno ten stan rzeczy zmienić. W takiej sytuacji warto wprowadzić pomoce. Mogą nimi być np. specjalne tzw. „wyjątkowe” mazaki, złotka, kleje brakatowe -  coś na co dziecko reaguje a jego bodzce są pobudzone.  Tak samo te rzeczy traktujmy w obecności dziecka jako „wyjątkowe”. Propozycja ta jednak będzie skuteczna tylko pod warunkiem, że będziemy dawać dziecku te pomoce tylko i wyłącznie w ciągu np. 15 min danego dnia, kiedy ćwiczy ono omawianą czynność. Potem muszą one być niedostępne dla dziecka, zniknąć z pola jego widzenia. Chodzi tutaj o to, aby wytworzyć u dziecka pragnienie oczekiwania na daną pomoc, która tym samym wpłynie na chęć jego pracy i wykształcenie u niego nawyków o jakie nam chodzi. Warto wspomnieć tutaj, że i ta metoda działa tylko i wyłącznie, jeśli dziecko nie ma wszystkiego. W przeciwnym razie będzie nam je trudno zmotywować.

Zasypywanie natomiast pomocami dziecka bez świadomości, zamiast pomagać może go bardziej rozpraszać dlatego bądzmy uważni i obserwujemy co działa a co nie.

7.      Organizacja czasu oraz obecność osoby dorosłej.

Analizując powyższe trudności u dzieci trzeba podkreślić jedną bardzo ważną rzecz. Dla niektórych oczywistą choć w praktyce różnie to może wyglądać. Chodzi o to, że bez obecności rodzica podczas wykonywania zadania przez małe dziecko nie wiele jesteśmy w stanie zmienić czy też wyegzekwować. Często bywa tak, że rodzice są obecni przy dziecku ale jednocześnie robią coś innego. Taki stan rzeczy może nie wiele zmienić dlatego powinniśmy zadbać o to aby poświęcić dziecku czas tzn. umówić się z nim, że np. przez 15 minut siedzę z tobą i robimy daną czynność. Jako rodzic nie robię przy tym innych rzeczy np. myję naczynia, co jakiś czas zerkając czy dziecko robi dane zadanie czy też nie ale po prostu siedzieć w tym czasie z dzieckiem i tylko jemu poświęcić swój czas. Dzięki temu dziecko  będzie miało kontakt ze swoimi emocjami i poczuje, że jest ważne, że ktoś poświęca mu czas. Co więcej stanie się ono bardziej zmotywowane do pracy.

Kolejna kwestia, na wykonanie zadania warto wyznaczyć konkretny czas. W ten sposób dziecko będzie miało możliwość przewidywania czynności. W takiej sytuacji wie ono, ile ma czasu na wykonanie zadania i co najważniejsze wie, co będzie robić potem. Warto także stopniować trudność zadania. Jeśli dziecko jest słabe, warto zacząć od małych rzeczy i potem je zwiększać. Należy również obserwować dziecko i jego reakcje gdyż może się okazać, że problemem nie jest wcale np. trudność w rysowaniu, malowaniu ale głód emocjonalny dziecka. Bywa czasem tak, że pod płaszczem nudy, trudności w zadaniach, niechęci do wykonywania danych czynności, kryje się potrzeba zwrócenia na siebie uwagi albo złość.  Pod złością natomiast znajduje się szereg emocji takich jak: wstyd, odrzucenie, smutek, frustracja czy też zmeczenie.

Zauważmy, że kiedy dziecko wykonuje coś zle, my dorośli zwracamy na nie uwagę. To zamiast osłabienia, wzmacnia jego zachowanie.  Dzięki spędzaniu z nim czasu, zaspokaja ono swoją potrzebę bycia z rodzicem ( - do której jak najbardziej ma prawo) a tym samym może wydłużać czas na pokonanie trudności.  Dzieje się tak dlatego, że tak naprawdę nie chodzi tutaj o jego trudności z wykonywaniem danych czynności ale o zaspokojenie potrzeb, do których ma prawo. Źródło problemu nie leży jak widać w tym, że dziecko nie potrafi wykonać zadania ale w poczuciu osamotnienia przez nie.  Przedszkolakowi nie będzie zależało na tym, aby swoją trudność szybko pokonać bo przecież dzięki rodzicom, (ich reakcji) którzy z nim siedzą otrzymuje coś lepszego – obecność i zainteresowanie  a o to mu przecież chodziło. Kiedy dziecko nie ma wystarczającej ilości uwagi i zainteresowania ze strony rodziców szuka nieświadomie takich mechanizmów, dzięki którym te potrzeby zaspokoi. Nastolatek, który miał niezaspokojone potrzeby w dzieciństwie w takich sytuacjach zazwyczaj ucieka w stronę różnych grup bądź w nałogi. Dzieci natomiast radzą sobie z tym w inny sposób. Bywają niegrzeczne, mogą sprawiać trudności albo wycofują się. Są wtedy ciche, nieśmiałe oraz nie przejawiają wyraźnych zainteresowań.

Podsumowanie

Sumując, każde dziecko jest inne. Do każdego bowiem z nich  trzeba podejść indywidualnie, gdyż te metody, które działają na jednego, na drugiego już nie muszą. Widząc trudności u swojego dziecka warto także zadać sobie pytanie, które dotyczy każdego z nas, na ile ja, jako rodzic poświęcam dziecku swój czas oraz jakie jest tak naprawdę źródło problemu? Warto także, do czego Państwa serdecznie zachęcam, obserwować zachowanie, reakcje i emocje swojego dziecka oraz stosować komunikaty wzmacniające poczucie własnej wartości dziecka czy też odbarczające je od poczucia winy. Takimi komunikatami są np. możesz popełniać błędy, uwielbiam z tobą spędzać czas, nauczyłem się czegoś dziś od ciebie, jestem z ciebie dumny czy też wiem, że potrafisz to zrobić.

 Może nam to pomóc w wzmocnieniu właściwych i pożądanych reakcji oraz zachowań u dziecka a tym samym w niwelowaniu trudności, jakie u niego obserwujemy.

Wiersze z Puchatkowa A. Chudzik

Niniejsze wiersze zostaną opublikowane w małym tomiku wierszy. 
Kopiowanie, rozpowszechnianie bez zgody autora - zabronione.

Agnieszka Chudzik

Śmieci w Puchatkowie                                                       
Dziś w Puchatkowe ważne zebranie
Zebrali się wszyscy na leśnej polanie
Chcą omówić kłopot, jaki mają zwierzęta
Nie tylko od dziś, nie tylko od święta
A problem wcale nie jest błahy
Ktoś w lesie zostawia śmieci, butelki i blachy
Ktoś zaśmieca piękny puchatkowy las
Co domem dla zwierząt od tysięcy lat
Sowa mądra na wszystkim się zna
Wpadła na pomysł każdy przedszkolak go zna
Trzeba posprzątać, by czysto było
Posegregować śmieci by było miło
Gdy już wszystko będzie w odpowiednim pojemniku
To musi się znaleźć tam gdzie jego miejsce – czyli na śmietniku
Tak jak, sowa powiedziała, tak też mieszkańcy lasu zrobili
pracowali ciężko bardzo się zmęczyli
Teraz las jest piękny, czysty i zadbany
Bo w Puchatkowie, każdy mieszkaniec mu sercem oddany
                                                                                        

 .........................................................................................................................................................

Agnieszka Chudzik

Zapasy Królika
W Puchatkowym lesie
Gdzie echo się głośne niesie
Króliczek robi jesienne porządki
Sprzątając  wszystkie swoje grządki
Ma na nich marcheweczki dorodne
Zawsze pyszne zdrowe i niezawodne
Witaminek bowiem wiele w sobie mają
i jeszcze inne zalety w swym wnętrzu chowają
Z nich powstaje zupka sok witaminkowy
Każdy Przedszkolak go pije bo chce być zdrowy
Na obiadek  marchewka także się przydaje
Nie musi być podsmażona a dobry smak daje
Króliczek wiele miesięcy ją pielęgnował
i tylko on wie ile przy tym się napracował
Najpierw przygotować grządki trzeba mu było
Potem zasiać ziarenka podlewać to co się w ziemi skryło
A jak urosło, pilnować i bardzo uważać
Bo tygrysek lubi brykać, i na nic nie zważać
A jak bryknie to zniszczy wszyściuteńkie  plony
Króliczkowi będzie smutno będzie rozzłoszczony
Bo wszystkie marchewki będą podeptane
Lecz gdy zadba o nie  ogródek zielony
Urosną duże i smaczne a on będzie zachwycony
Pięknie to wszystko zbierze ładnie poukłada
Posegreguje co się  przyda co  nie nada
                                                                      

 ............................................................................................................................................................ 

Agnieszka Chudzik

 Święto drzewa w Puchatkowie

Krzyczy królik wniebogłosy
Co się dzieje, wielkie nieba
Co to za odgłosy 

 Czy to już dziś święto drzewa ?

Tak dziś drzewa święto mają
-wszyscy o tym pamiętają
Wszyscy tutaj się zebrali
100 – lat drzewom zaśpiewali
 

Oprócz śpiewu i rozmowy

przedstawiają swe wywody
Jest dąb, sosna i buk stary
Jakie duże – nie do wiary

Na to sowa zahukała
mądrą wiedzą popisała
Są ogromne, piękne ważne 

Mieszkaniem i schronieniem każde

Drzewa i zwierzęta żyją za pan brat
Są przyjaciółmi od wielu już lat 

Dąb żołędzie wiewiórkom przynosi
Buczyna zaś nasiona z wiatrem po lesie roznosi

Inne drzewa też są bardzo bardzo ważne
Bez nich każdy miał by kłopoty poważne
Na zimę nie było by nic do jedzenia
A w upalne lato odrobiny cienia 

Przyjacielu szanuj drzewa zawsze wszędzie
Bo bez nich nikogo z nas tutaj nie będzie
- nie będzie domu ani chronienia
A tym bardziej pożywienia

 Cieszmy się więc i radujmy
Z przyjaciółmi dziś świętujmy
 Chrońmy dbajmy o nie zawsze
By przetrwały wieki i były z nami zawsze 

.................................................................................................................................................................

Agnieszka Chudzik

Jesień w Puchatkowym Przedszkolu 

W „Puchatkowie” jest już jesień
pięknie ją przywitał wrzesień
liście się w wazonach mienią
brązem żółcią i czerwienią
Na półkach leżą już kasztany
Żołędzi wiele też tu mamy 

sale chcemy pięknie przyozdobić
więc będziemy z nich cudeńka robić
Z żołędzi zrobimy ludki
ubierzemy w czapki i butki
kolce będą miały jeże
hełmy z żołędzi zaś żołnierze
Potem wystawę zrobimy
wielu gości zaprosimy
Bo my zgrabne rączki mamy
i pracować uwielbiamy

..................................................................................................................................................................

Agnieszka Chudzik

Przeziębiona Jesień

Przyszła jesień do Przedszkola

- moje dzieci jestem chora
wczoraj na wycieczce byłam
i mocno się przeziębiłam

Po letniemu się ubrałam
zmokłam kataru dostałam
muszę więc osobno siedzieć
więc winniście o tym wiedzieć

Żebyście mnie polubili
dam Wam radę moi mili
bez szalika i czapeczki
nie chodzi się na wycieczki

Bo kiedy zimny deszcz popada

na dwór bez czapki iść nie wypada

ciepłe ubrania konieczne są

ochronią szyję i główkę twą

Ubierajcie się ciepło więc moi mili

byście tak, jak ja się nie przeziębili

dzięki nim będziecie zdrowi

zarówno Ci starsi jako też i młodzi

........................................................................................................................................................
Agnieszka Chudzik 

Marzenie Króliczka - Dzień Marchewki 
 Dziś w naszym Przedszkolu ważne wydarzenie
spełnia się króliczka odwieczne marzenie
bo to Dzień Marchewki o takim wciąż marzył
a ten nigdy w życiu mu się nie przydarzył

Wszyscy już ubrani na pomarańczowo
O  zobaczcie tylko! jak tu kolorowo
bawią się wesoło radośnie śpiewają
Wiele zabaw,  tańców i ćwiczeń poznają

W przedszkolu od rana z Króliczkiem świętują
Portret bohatera przy tym  rysują
uszy mała główka i okrągły brzuszek
patrzcie na Króliczka wyszedł łakomczuszek

Marcheweczkę w łapkach mocno sobie trzyma
zajada ze smakiem  nikt go nie powstrzyma
Króliczki kochani już chyba tak mają
jedzą wtedy kiedy ich zapach poznają

Przedszkolaki zaś piją soczek marchewkowy
bo naprawdę smaczny a przy tym  i zdrowy
marchewki witamin wiele w sobie mają
i przedszkolakowi zdrowia siły dają

Wiedz gdy pijesz soczek lub marchewkę jesz
będziesz silny zdrowy ale pewnie o tym wiesz
Tak więc Przedszkolaku świętuj Dzień Marchewki
a urośniesz zdrowy silny no i krzepki

Międzynarodowy konkurs plastyczno - rękodzielniczy edycja 2017/18

Międzynarodowy Konkurs

pt” Świąteczna ozdoba z mojego regionu”

1.  Konkurs jest przeznaczony dla dzieci w  3- 8 lat, ich rodziców oraz nauczycieli

Cele konkursu:

·        Promowanie twórczości

·        Pobudzenieinwencji twórczej i fantazji

·        Rozwijanie zainteresowań

·        Dzielenie się pomysłami  

·        Wprowadzeniew świąteczny nastrój świąt

·        Poszerzanie i popularyzowanie wiedzy o zwyczajachi obrzędach bożonarodzeniowych,

·        Podtrzymanie tradycji rękodzielniczej i promowanie uzdolnień plastycznych

·        Promowanie tradycji swojego regionu

2.   Na konkurs można zgłaszać pracei ndywidualne, max 8 z jednej placówki. Organizator nie ponosi odpowiedzialnościza prace, które w trakcie przesyłki zostaną uszkodzone. Uszkodzone prace nie będą brały udziału w ocenie.

3.    Technika przestrzenna, jak również płaska (do okna, na ścianę ), format prac dowolny.

4. Oceny nadesłanych  prac dokona niezależnie powołane przez organizatora jury.

      

Kryteria ocen prac :

- stabilność ozdoby,

- walory estetyczne .
- nawiązanie do tematyki konkursu;
- pomysłowość, oryginalność;
- wykorzystanie różnorodnego materiału ( w tym naturalnych );

5.  Każda praca powinna zawierać metryczkę napisaną drukiem komputerowym oraz pieczęć placówki:

Dla dzieci

imię i nazwisko dziecka …………………………………………………………………………………………

      Wiek

…………………………………………………………………………………………………

      Adres przedszkola

………………………………………………………………………………………

       imię i nazwisko nauczyciela pod kierunkiem, którego została wykonana praca …………………………………………………………………………………………………

     numer telefonu

…………………………………………………………………………………………………

      e-mail (bardzo ważne) …………………………………………………………………………………………..

     

    Dla nauczyciela lub rodzica: 

 Imię, nazwisko, dane placówki (adres, e – mail, telefon,)

    BARDZO WAŻNE: Do wysłanych prac należy dołączyć listę zbiorczą osób biorących udział w konkursie z danej placówki z podziałem na dzieci i nauczycieli, pod których kierunkiem praca, została wykonana oraz osób dorosłych, jeśli takie prace są wraz z pieczątką placówki. Koperty wraz z pracami, które takiej listy nie będą posiadały nie będą brały udziału w konkursie.

     Ponadto proszę dołączyć zgodę na publikację prac.

6.   Nadesłanych prac nie zwracamy, zastrzegamy sobie prawo do ich wykorzystania w celu promocji konkursu.
 

7.   Przewidziano 3 miejsca dla dzieci, jak również 3 dla dorosłych. Autorzy nagrodzonych prac otrzymają pamiątkowe nagrody i dyplomy, a ich opiekunowie podziękowania.

8.   Nauczyciele, którzy chcą otrzymać podziękowania za przygotowanie dzieci do konkursu proszeni są o załączenie do wysyłanych prac, koperty ze znaczkiem formatuA4 z adresem zwrotnym. Podziękowania za udział w konkursie będą wysyłane również drogą mailową lub umieszczone na stronie przedszkola http://przedszkolep41.blogspot.com/

9.   Istnieje możliwość wysłania drogą elektroniczną zdjęć z konkursu. Placówki, które takie zdjęcia chcą otrzymać proszęo zaznaczenie tego na liście zbiorczej. Zdjęcia z konkursu będą również widocznie na stronie http://przedszkolep41.blogspot.com/

10.   Termin nadsyłania prac : do 18.12.2017 na adres:
Przedszkole nr 41

ul. Chabrowa 11      

44-210 Rybnik

Polska

p. Agnieszka Chudzik

11. Ocena prac oraz ogłoszenie wyników nastąpi 19.02.2018

O wynikach konkursu i terminie wręczania nagród laureaci konkursu,zostaną powiadomieni

drogą elektroniczną.

12 . Koordynatorzy konkursu:  Agnieszka Chudzik (nauczyciel) 

Przedszkole nr 41

ul. Chabrowa 11      

44-210 Rybnik

Polska

Adres mailowy

przedszkole41@op.pl lub agnieszka.chudzik@op.pl

International Contest „My Regional Christmas Decoration”

1.   The contest is directed to the kids from 3 to 8 years old and to the adults

Goals:

·        Promotion of works

o  Enhancement of creative thinking and imagination

o  Development of interests

o  Sharing the ideas

o  Introduction to the Christmas atmosphere

Diffusion of knowledge about the Christmas traditions and rituals

·        Sustainment of handicraft tradition and promotion of artistic talent

·        Promotion of regional culture

2.   The contestants are allowed to submit up to eight works per one facility. The organizers do not take responsibility for the breakage of works during transport. Damaged works would not be taken under consideration for the competition.

3.    The contestants are free to choose any style or technique of work.

4. The evaluation of works will be done by an independent jury panel

      The criteria of rating:

- stableness of decoration,

- aesthetic values
- the relation to the topic of the contest;
- novelty and originality;
- wide range of materials used (including the natural ones);

5.   Each of the works send should contain following information:

For children

e-mail address

…………………………………………………………………………………………..
name of the child

……………………………………………………………………………………..

      age of the child

…………………………………………………………………………………………………

      the address of the facility

…………………………………………………………………………………………….

      name of the promotor of work

…………………………………………………………………………………………………

     Phone number

………………………………………………………………………………………………………e- mail

…………………………………………………………………………………………………….

                  As for the adults:  name, facility address, e– mail address, phone  number

    

 WARNING Aside from the works, you should also include the list of names of all the contestants, which should contain a division into two groups: adults’ works and students’ works. All of the documents  shall be certified by the facility.

6.   The works would not be send back to you, the organizers claim the right to use them for promotion of the contest.
 

7.   There are 3 prizes both for children and adults. The authors of awarded works will receive small gifts and diplomas. The promotors of these works will be send special letters containing appreciation of their work.

8.    The organizers can provide you with the photos of the contest, if you want to receive them please check it on the list of works mentioned above (see WARNING)

Thanks – diploma for taking part in competition will be also available on the website of our kindergarten  http://przedszkolep41.blogspot.com/

9.   The time limit for submitting works expires on      18.12.2017 ; please submit the works for the address given below:
Przedszkole nr 41

ul. Chabrowa 11      

44-210 Rybnik

Polska ( POLAND)

p. Agnieszka Chudzik

10. The scores will be published on 19.02.2018. You will receive all the information via e-mail or website of our kindergarthen http://przedszkolep41.blogspot.com/

11 . The organizers: Agnieszka Chudzik (teacher) 

Przedszkole nr 41

ul. Chabrowa 11      

44-210 Rybnik

POLAND

e- mail:

przedszkole41@op.pl or agnieszka.chudzik@op.pl